Een ‘klassieke handelshuur’ geldt voor de verhuur van een winkel of een horecazaak. Valt ook een fitnesszaak die enkel toegankelijk is voor klanten met een abonnement daaronder of kunt u in zo’n huurcontract bepalen dat het valt onder het gemene recht? De rechter sprak zich onlangs uit...
De Handelshuurwet is van toepassing op de huur van panden die in hoofdzaak gebruikt worden voor het uitoefenen van een kleinhandel of voor het bedrijf van een ambachtsman die rechtstreeks in contact staat met het publiek. In de andere gevallen van commerciële verhuring is er meer contractuele vrijheid (bv. verhuur van kantoorruimte of pand bestemd voor groothandel). Daarvoor is er geen dwingende wettelijke regeling voorzien en is het gemeen huurrecht van toepassing. Onlangs moest een rechter zich uitspreken over de toepassing van de Handelshuurwet in een concreet geval.
Waarover ging het?
Geldt handelshuur voor fitnesszaak?
De huurder baat een fitnesszaal uit in een opslagplaats. De vrederechter oordeelde eerder dat het niet ging om een handelshuur, omdat er geen ‘rechtstreeks contact’ met het publiek was, omdat de klanten een abonnement moesten nemen. Bovendien lag de zaak op een relatief afgelegen locatie. De huurder kon volgens de vrederechter geen huurhernieuwing krijgen en moest het pand verlaten na slechts zes jaar uitbating. Hij ging echter in beroep tegen die beslissing. In de huurovereenkomst was een clausule opgenomen die stelde dat de handelshuurwetgeving niet van toepassing was.
Wat oordeelde de rechter in beroep?
Gaat wel om handelshuur!
De rechter herkwalificeert de huur van gemeen recht naar een handelshuur. De verhuurder was immers akkoord gegaan met het feit dat de huurder zou proberen om een vergunning te verkrijgen voor het uitbaten van een fitnesszaal, wat toch een handelsbestemming is. Het verkopen van een abonnement is absoluut geen beletsel, maar hoogstens een formule om het cliënteel te ‘fideliseren’.
Handelshuurbestemming primeert op contract.
De clausule met de afgesproken contractsduur van zes jaar was volgens de rechter nietig en hij bracht die automatisch naar negen jaar. Daarvoor kreeg de huurder een schadevergoeding. Bijkomend veroordeelde de rechter de verhuurder tot betaling van een uitzettingsvergoeding ten belope van drie jaar huur wegens de onterechte weigering van de volgende huurhernieuwing voor negen jaar.
Wat kunt u ervan leren?
Verhuur sportzaak kan handelshuur zijn!
In de rechtspraak is er zeer weinig gepubliceerd over de verhuring aan sportzalen en of die vallen onder de handelshuurwetgeving. Dat vonnis brengt duidelijkheid voor alle sportzalen die op commerciële wijze uitgebaat worden en waarvoor de verhuurder zijn akkoord gegeven had met de handelsbestemming. Voorheen was er daarover nogal eens twijfel, omdat het cliënteel van sportzalen vaak als ‘leden’ beschouwd worden, zoals bij een ‘privéclub’ (zoals een VZW) die niet voor iedereen toegankelijk is. Indien iedereen kan toetreden tot de sportzaal, is er volgens de rechter wel een rechtstreeks contact.
Kan afgelegen locatie zijn!
Het feit dat de activiteit in een opslagplaats uitgebaat wordt en bovendien op een afgelegen locatie, doet geen afbreuk aan de toepassing van de Handelshuurwet.
Afwijken in het contract heeft geen zin!
Het feit dat de partijen zelf bepalen dat het gaat om een huur van gemeen recht helpt niet, omdat ze niet mogen afwijken van de Handelshuurwet.
Bron: Franstalige rechtbank van eerste aanleg Brussel, vonnis 20/9/22 (AR: 2019/7830/A)